Geschreven door : Wouter Porteman - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Buck

Buck

Lichtjes fantastisch

4.000 voor Christus. Een naakte mens valt pardoes op de aarde. Hij ontdekt al snel dat hij geluiden kan reproduceren. Na enige oefening lukt het hem om dingen te benoemen. Met de taal als wapen koloniseert de mens zo een nieuwe wereld die voordien onbenoemd, onverkend en dus onbestaand was. Maar zijn gesprekspartners evolueren niet. Voor hem blijven het beesten. Niettemin is Buck, zo heeft onze Adam zichzelf genoemd, dankbaar voor al het moois wat hij mag meemaken. Uit erkentelijkheid creëert hij een goddelijk wezen, maar al snel voelt Buck zich door zijn god verraden. Hij is immers de enige op de wereld die zich actief bewust is van zijn eenzaamheid. Buck wordt woedend en door zijn haat wordt zijn creativiteit aangewakkerd. Het duurt dan ook niet lang of Buck vindt een wapen uit waarmee hij die vervloekte god uit de hemel kan schieten, maar plots ziet hij het mooiste wat hij ooit heeft mogen aanschouwen.

Eindelijk. Ein-de-lijk. Eindelijk is de echte debuutstrip van Frederik Van den Stock er. Al jaren is hij een van Vlaanderens best bewaarde geheimen. Zijn naam siert samen met Brecht Evens, Yannick Pelegrin, Leslie Saurus en andere Maarten Vande Wieles de erelijst van de Plastieken Plunk. Een eeuwigheid geleden, in 2011, pakte hij ons toen in met een innemend kortverhaaltje over zijn onsuccesvolle voetbalcarrière. Daarna mocht hij het alweer geslaagde, coververhaal van de eerste Bruss. - Brussels in Shorts, leveren. Hij leek vertrokken, maar het werd op illustraties in De Standaard, De Tijd en Knack na, muisstil rond het grote talent. Enkele jaren geleden verscheen op het online stripmagazine Pulp de Luxe een primaire, onaffe versie van Buck. Zou het dan toch? Ja hoor!

De voorbije dagen hebben we Buck een vijftal keer gelezen. En eerlijk, er moeten al verschillende heel goede redenen zijn alvorens we dit doen. Buck heeft die allemaal. Eerst en vooral zijn er de overweldigende tekeningen vol passie en kleur. Een man, wit, naakt en onbeschreven, kiest doelbewust zijn weg in deze indrukwekkende grafische wereld. Langzaam krijgt hij kleur, en kiest hoe zijn wereld eruit ziet. Helaas gaan die keuzes ten koste van het echte aards paradijs. Van den Stock laat immers niet na om ons als een grafische Richard Attenborough de rijkdom van onze natuur te tonen. Banale roodborstjes laat hij figureren met Mexicaanse tijgerroerdompen, bonte brandnetelmotten en gigantische Stegossaurussen. Alles kan en mag. Maar de mens ontwikkelt zich sneller dan het dierenrijk. Religie ontstaat. Economie ontstaat. Kunst ontstaat. Sommige mensen passen voor al die Bruegeliaanse, Babelse en Masloviaanse toestanden. Anderen gaan mee in Bucks zotte evoluties. Er is een keuze, maar Van den Stock laat ons die niet maken.

Op een kleine inzinking halfweg het album na, stuwt hij zijn verhaal als een bezetene vooruit. En dat verhaal zit zelfs na enkele leesbeurten geweldig in elkaar. De geboren Lierenaar eert de bijbel, de natuur, Hegel, diverse kunststromingen en het kapitalisme. Terzelfdertijd haalt hij dit alles zwaar door de mangel. Het strafste is dat hij dat doet zonder ook maar één moment pretentieus of elitair te zijn. Ondanks de zware thema's is Buck even toegankelijk als een Tiny-boek.

De belangrijkste loftrompet houden we voor het laatst. Frederik Van den Stock is gezegend met een geweldig gevoel voor humor. Ettelijke keren lagen we gewoon dubbel. Buck — hoe dwaas en macho kan een zelfgekozen naam niet zijn? — is bovenal een keigrappig boek. De ultieme zelfrelativering.

Buck is zo'n strip waar je jaren later nog weet waar je was toen je hem de eerste keer las. Dit is echt een debuut via de grote poort. Voor wie er nog mag aan twijfelen: Buck is lichtjes fantastisch.