Geschreven door : David Steenhuyse - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Atalante - 6: Het labyrinth van Hades

Atalante - 6: Het labyrinth van Hades

Helse onderneming

Ogenschijnlijk is er niets te merken, maar dit is niet het werk van Crisse. Als vanouds verzorgt Frédéric Besson de inkleuring en schrijft Crisse het verhaal, maar vanaf dit album vertrouwt hij de tekeningen toe aan Manu Grey die behoorlijk feilloos de tekenstijl van Crisse beheerst. Hij inktte al de tekeningen van Atalante-5. Nu ja, "feilloos"... De eerste helft is erg goed gelukt. Vanaf pagina 22, met een eerste dubbelpagina, begint Grey steken te laten vallen. Atalantes lippen blijven in omvang toenemen, haar hoofd ziet er soms echt raar uit, in een aantal prenten kijkt ze scheel en van langsom meer storen we ons aan de vooruitgestoken smoeltjes met de rare mopsneusjes. Ook de lijnvoering oogt minder flamboyant, minder zwierig dan Greys grote voorbeeld Crisse. Het storyboard is nog wel van Crisse, en dat blijf je merken. Er zit animatie in en een mooie afwisseling tussen close-ups en (half)totalen, alles voor de beste impact.

Het verhaal is wat simpeltjes, maar daarom niet slecht. Het schip de Argo vaart tijdens een storm tegen een klif. Hierdoor wordt een belangrijke bres geslagen. Maar de Argo komt er niet ongeschonden uit. Een stelletje levende doden komt poolshoogte nemen. Bij een aanval van hen wordt Rakos door een van de zombies gebeten. Je weet wat dat betekent... Maar er is een oplossing. In de nabijheid zou een hellepoort moeten zijn waar Jason, Atalante en enkele andere Argonauten aan Hades, de heerser over de hel, genade kunnen vragen. Om de poort te bereiken, moeten ze eerst door een labyrint vol gevaren. Het wordt een, jawel, helse onderneming.