Geschreven door : Koen Driessens - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Arsène Lupin - 2: Arsène Lupin tegen Sherlock Holmes - 1

Arsène Lupin - 2: Arsène Lupin tegen Sherlock Holmes - 1

Een goede Moriarty

Het eerste deel van Arsène Lupin tegen Sherlock Holmes begint met de tragische laatste scène van De holle naald, een eerder dit jaar verschenen Arsène Lupin-verstripping (ook door Jérôme Félix, maar met tekenaar Michaël Minerbe). Behalve dat Arsènes liefje nu opeens een brunette is, is deze confrontatie tussen de gentleman-inbreker en de neanderthaler-detective (zoals althans Lupin-auteur Maurice Leblanc de beroemde Engelse speurder begin twintigste eeuw neerzette) in dit album identiek en bedoeld om de toon te zetten in de verhouding tussen beiden.

Arhur Conan Doyle was overigens niet zo blij zijn held terug te vinden als loser die het moest afleggen tegen een omhooggevallen crimineel, dan ook nog eens via de pen van godbetert een Fransoos. Zijn echte Nemesis Moriarty onwaardig! Waarop Leblanc hem in een volgende confrontatie onherkenbaar herdoopte als Herlock Sholmes. Echt gebeurd. Zodra Donan Coyle’s creatie — euh, Conan Doyle dus — niet langer auteursrechtelijk beschermd was, werd hij weer Sherlock Holmes.

Ook in deze vertaling door Drak Bagon Dooks, we bedoelen Bark Dagon Drooks, excuseer Dark Dragon Books! drus, dus! dus, pfoe, is de Londense detective weer geheel zichzelf. Of toch ook weer niet, want meester in vermommingen Lupin neemt gaandeweg in dit verhaal met een mysterieuze moord zonder moordenaar, een vermist en toch weer niet verdwenen meisje en een geheimzinnige code zowaar de identiteit van Sherlock Holmes aan. Terwijl een ander net deed alsof hij Lupin was. Ja, klinkt allemaal ingewikkeld — en dan hebben de edelmoedige Lupin en de vernederde Holmes nog niet eens in dezelfde scène gespeeld — maar daarom is het ook een verhaal in twee delen, allicht.

De ingewikkelde plot met subplots is dankzij de toegankelijke tekenpen van Alain Janolle echter goed leesbaar. Zijn aantrekkelijke tekeningen zijn ook minder karikaturaal dan die van Minerbe. We kijken dus met interesse uit naar de afwikkeling van dit verhaal en nog meer Arsène Lupin-verhalen.