De hartslag van de vrede
Zolang een soldaat zich in een oorlogssituatie bevindt, staat elke vezel van zijn lichaam op alert. Het hele lichaam draait op de adrenaline van leven op dood. Eens gemobiliseerden terug bewegen op de hartslag van de vrede neemt hun alertheid af. En dan gebeuren er ongelukken, want de wapens zijn nog altijd even dodelijk als tevoren. Euforie, alcohol, wrok, of zelfs een niet-gelijklopend uurwerk kunnen dodelijk zijn. Dokter Bouteloup heeft zodoende de handen vol met het helpen van zijn voormalige ambulancebroeders. Bovendien krijgt hij te maken met twee bijkomende problemen. Niet iedereen verteert de plotse overgang naar het burgerleven goed, sommigen voelen zich verloren. En vooral, het einde van de oorlog zet hiërarchische structuren stop, of haalt ze ondersteboven. Sommigen zien hun kans schoon om dokter Bouteloup oude rekeningen betaald te zetten.
Patrice Ordas, die Ambulance 13 solo verderzette na eerder met Patrick Cothias te hebben samengewerkt, sluit deze solide topreeks af met een element dat velen vergeten: de herintegratie van zowel soldaten als beschaving na een allesverwoestende oorlog. Het is een dankbaar verhaalthema om losse eindjes mee te verbinden en een reeks af te sluiten. Het is symbolisch mooi dat dit slot over de nawerkingen van een oorlog in vertaling net iets langer doorlopen dan de honderdste verjaardag van die oorlog. Saga Uitgaven besluit op deze manier de Grote Oorlog-reeks die Alain Mounier zo naturalistisch op papier zette. Zo sluit alweer een thematische hoogvlieger af. Momenteel haalt enkel 14-18 van uitgeverij Daedalus een dergelijk niveau. En ook die reeks sluit binnenkort af.
