Geschreven door : Wouter Porteman - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

40 olifanten - 3: Dorothy, de gaatjesmaakster

40 olifanten - 3: Dorothy, de gaatjesmaakster

Op een zucht van grote onderscheiding. Alweer

Nu de mannelijke boevenbende rond Stocker opgerold is, herademt de Londense wijk Elephant & Castle. Maar lang heeft het niet geduurd. De dames van het concurrerende 40 Olifanten likten hun wonden, reorganiseerden zich en hervatten hun malafide praktijken. Als je de bende zo ziet, lijkt ze onschuldig maar ze telt dievegges, oplichters, helers en onverschrokken moordenaars in haar rangen. De politie probeert een nieuwe strategie om ook hen te klissen. Ze stuurt een volledige vrouwelijke politieploeg naar de wijk. Hun eerste taak is om het hoofdkwartier van de 40 Olifanten en het aanwezige rapalje kort en klein te slaan. Op de achtergrond van deze strijd heeft de wijk last van een seriemoordenaar die het enkel gemunt heeft op nonnen. En hiervan ligt de publieke opinie wel wakker van!

Op een zucht van grote onderscheiding, dat was onze slotconclusie van het vorige deel. De reeks heeft alles om groot te worden. Een toffe setting, een sterk opkomende goede scenarist en een geweldige tekenares. Scenarist Kid Toussaint trekt in dit derde, losstaande deel, alvast gewoon de stijgende lijn door. Het hele verhaal klopt, de dialogen boeien en de vele verrassende plotwendingen lokken spontaan applaus uit.

Ook Virginie Augustin is in grote doen. De zenuwachtige, ragfijne tekeningen gaan steeds meer de richting op van haar overdonderend Had meneer nog iets gewenst?, geschreven door Hubert. Deze laatste is de inkleurder van 40 Olifanten en hij maakt de klus helemaal af. Zijn pastelkleuren geven de reeks iets confronterend liefs en de vijftig grijstinten bij de flashbackpagina's zijn gewoon af.

Bijna konden we dit deel belonen met een grote onderscheiding. Bijna. Het zou geweldig geweest zijn, mocht het verhaal net zoals het eerste tweeluik wat meer lucht gekregen hadden. Ook deze plot is sterk genoeg om gedragen te worden door twee delen. Maar nu krijgen bepaalde elementen, zoals de invoering van het vrouwelijke politieteam in een mannelijke wereld, te weinig aandacht waardoor ze net iets te ongeloofwaardig overkomen. Toch wel jammer.

Momenteel is Augustin bezig met een tweehonderd pagina's tellende biografie in zwart-wit van een wat vergeten, atypische miljonairsdame, opnieuw op scenario van Hubert. Hopelijk keert ze nadien terug naar haar Olifanten want deze saga, deels gebaseerd op echte feiten, mag wat ons betreft nog doorgaan.

40 Olifanten is en blijft een prima, wel onderbouwde gangsterstrip die niemand zal teleurstellen. Topper.